تفریحگاه مجلل و مخفی پوتین که با موشک محافظت میشود
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۵۸۸۴۴
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، بیرون شهر تفریحی سوچی یک تفریحگاه مجلل و مخفی دارد که به سونای گیاهی، اتاق انجماد و سیستم دفاع موشکی مجهز است.
به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از نیویورک پست، "ناوالنی لایو"، کانال یوتیوب حامیان الکسی ناوالنی، رهبر زندانی مخالفان پوتین، روز دوشنبه ویدیوی جدیدی منتشر کرد که در آن مجتمع تفریحی مجلل پوتین در مجاورت دریای سیاه معرفی میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
براساس این گزارش، ملکی که در نزدیکی روستای کراسنایا پولیانا واقع است و بهطور رسمی به گازپروم، غول انرژی دولتی روسیه تعلق دارد، درواقع پیست اسکی فوق محرمانه پوتین در ارتفاعات کوههای قفقاز است.
ناوالنی لایو گزارش میدهد که از خلوتگاه ریاستجمهوری روسیه با یک سامانه موشکی زمین به هوای پانتسیر-اسوان (Pantsir-S1) محافظت میشود.
تشکیلات ناوالنی به این منطقه چشمگیر که در محوطه بالغ بر ۴۹ هزار هکتاری آن دو خانه بزرگ، مهمانخانهای برای کارکنان، یک سکوی فرود هلیکوپتر و یک تلهاسکی خصوصی قرار دارد، نگاهی اجمالی انداخته است.
طبق اطلاعاتی که در این ویدیو منتشر شده است، کلبه مجلل پوتین در زمان بازیهای المپیک زمستانی سوچی در سال ۲۰۱۴ ساخته شده است و پیشتر نامش «اقامتگاه رسمی میهمانان آچیپس» بود که برگرفته از نام قلعهای متعلق به قرن هشتم میلادی است.
حامیان ناوالنی به چیزی که طبق ادعای آنها نقشه داراییهای پوتین است، دست یافتهاند که نشان میدهد ساختمانی ۴ طبقه به مساحت ۳ هزار و ۸۰۹ متر مربع است و دو طبقه آن زیر زمین قرار دارد.
به نوشته ایندیپندنت، در طبقه زیرزمین آن، مجموعه انبار و ایستگاههای مختلف آمادهسازی غذا قرار دارد، از جمله اتاقهای فرآوری تخممرغ و سبزیجات، یخچالهای مخصوص گوشت و ماهی، قسمتهایی برای تهیه غذای سرد و گرم، انبار شیر و جایی هم برای تهیه ترشی تعبیه شده است.
در این طبقه یک قسمت بزرگ مخصوص آبدرمانی، استخر، اتاقهای نمک و بخار، و سونای گیاهی و سونای سبک فنلاندی قرار دارد. اما این همهاش نیست: «یک حمام هیدروماساژ [ماساژ با دوش آب]، مجموعه حوضچههای سرد و گرم، یک اتاق انجماد نیز هست که گفته میشود برای پوتین از ضروریات است.»
در طبقه بالای همکف اتاق دستیار شخصی پوتین، یک سالن غذاخوری و اتاقخوابهای بزرگ و مستقل او و همسرش قرار دارد. بین این دو اتاق، اتاق بزرگتر که احتمالا متعلق به پوتین است، دفتر کار هم دارد.
ساختمانی جداگانه در این محوطه واقع شده که دارای آشپزخانهای برای خدمترسانی به سرویس حفاظت فدرال است که مسئولیت بسیار چالشبرانگیز امنیت پوتین در تمام زمانها را به عهده دارد.
در این گزارش چنین آمده است که بعد از پایان بازیهای المپیک زمستانی، خانه دیگری بزرگتر از خانه اولی در فاصله ۱۲۱ متری خانه اول برای رئیسجمهوری ساخته شد.
نخستینبار، روزنامهنگاران مستقل اخبار مربوط به خانه جدید را که «کاخ زمستانی پوتین» نام دارد، منتشر کردند.
در این ملک که مساحتی بالغ بر ۸ هزار و ۳۶۱ متر مربع دارد، پیانو سفارشی بزرگ نیکلای دوم قرار دارد که در آلمان ساخته شده است و قیمت آن حدود ۷۶ هزار دلار است.
یک لحاف پر غاز به قیمت هزار و ۸۰۰ دلار، دو دیوارکوب از کریستالهای سوارووسکی به ارزش ۶ هزار و ۷۰۰ دلار که از ایالات متحده آمریکا سفارش داده شده و یک ساعت دیواری با همین قیمت از دیگر اثاثیههای موجود در این اقامتگاه است.
پوتین که ۷۰ سال دارد، آخرین بار در فوریه سال ۲۰۲۱ یک سال پیش از جنگ اوکراین همراه دوست صمیمی خود، الکساندر لوکاشنکو، رئیسجمهوری بلاروس در پیست اسکی سوچی دیده شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: پوتین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: پوتین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۵۸۸۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان پوتین؟!
برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیسجمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آنها خیلی چیزها را نادیده میانگارند.
به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقالهای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.
این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر میرسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیشبینی نمیکرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همینترتیب، سیستم پوتین در حالحاضر قدرتمند و مقاوم به نظر میرسد و کمتر کسی میتواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.
مشخص است که چرا این استدلال برای فارنافرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب میکند. مردم دوست دارند آنچه را که میخواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ چشماندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتملترین سناریویی که باعث میشود کییف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.
قیاسهای تاریخی میتوانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهتهای سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوتهای ساختاری را نادیده میگیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص میکند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.
اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکالتری را اتخاذ کند که کل سیستم را بیثبات میکرد.
در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیلگران موافقند که پایههای اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیانگذار خود هم جان سالم بهدر میبرد.
مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که میتواند در آن پیروز شود.
مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض میگرفت. در مقابل با وجود تحریمهای غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامهریزی شده شوروی سفت و سخت و ویرانکننده بود و دولت در گودالی از یارانههای دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایهداری پویا است که بهخوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریمهای غرب دارند.
نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق میکند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانهای که از مسکو میرسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنیها از جنگهای اول و دوم درس گرفتهاند که استقلالطلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچیک از جمهوریهای دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقهای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.
حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلامگرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویسهای اطلاعاتی این کشور بود. ایالاتمتحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حملهای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالنهای کنسرت در مسکو مستقر میکردند. بااینحال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمیشود. تروریستها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان میدهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حالحاضر از چالشهای امنیتی که ایجاد میکنند بیشتر است.
شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارقالعاده بود و جدیترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب میآمد. ما هرگز نمیدانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ میداد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه میدانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.
اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی میماند و نمیتواند به عنوان پایهای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.
برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقعبینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری میکند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفتهاند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد میکند.